Συγχώρεσε με, για τότε

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Συγχώρεσε με Πατέρα
όταν τις νύχτες παίρνω στο κατόπι τα φαντάσματα
ένα σεντόνι τρύπιο, τυλιγμένη, να τους μοιάσω

Κι όταν προφταίνω να εκθέσω δυο στιγμές τα μάτιά μου
στην πορεία του κόσμου,
συγχώρεσε με
Αδυναμία ανθρώπινη
η διαιώνιση του υπήρξα
Πέρασαν όλα, πέρασαν
μετουσιώθηκαν σε είδη πρώτης ανάγκης
(και τα ψωνίζω κάθε βράδυ
σ’ όποιον εφιάλτη προλάβει να χτυπήσει την πόρτα μου)
Συγχώρεσε με Πατέρα
χρωστάω πολλά σ’ αυτούς που ακόμα δε με πλήρωσαν
Τριάντα-τριάντα τα μετράω,
παραφυλάω απ’ την αμύθητη κοπή του αργύρου

Κι αν πίσω απ’ τη δικλίδα του κενού
διάλεξα την ουσία να σφαλίσω…
Πέρασαν όλα, πέρασαν
μα εγώ ακόμα
Στο μεταίχμιο δυο δρόμων, προσμετρώ
πιο λίγα βήματα ποιος θα μου φέρει

Ξέρω, οικτρά το ξέρω πως θα ρθει ο καιρός
την αμφισβήτηση να σφάξω, για να ζήσω
Για τότε, συγχώρεσε με Πατέρα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-01-2010