Αδιέξοδες αγάπες

Δημιουργός: Simos_Vassilis

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν τη ζωή σου ζούσες
και εμένα με ξεχνούσες
Όταν η αγάπη σου νικούσε
μα εμένα προσπερνούσε
Δε το σκέφτηκες στιγμή
το κακό που είχες κάνει
Ούτε φάνηκες πιστή
εις τους όρκους που’ χες κάνει

Κι ο Θεός δε μ’ άκουσε ν’ αλλάξει τα γραμμένα
Και το Θεό τον έσβησα γι αυτά τα πεπραγμένα
Γιατί η χαρά σου πίκρα μου ήταν γραφτό να γίνει
και να με στείλετε και οι δυο στον πόνο στην οδύνη

Δε πιστεύω σε κανένα
ούτε εσένα ούτε εμένα
και κυρίως το θεό
που με άφησε γυμνό

Αν μ’ αγαπούσε ο Θεός, θα ήμουν αγάπη, θα ήμουν φως
Θα είχα εσένα, θα είχες εμένα, θα ήταν όλα ονειρεμένα
Αν μ’ αγαπούσες και εσύ, η μια ζωή θα ήταν διπλή
Τι κι αν σ’ αγάπησα εγώ;

Σαν δεν υπάρχει τ’ όνειρο
του έρωτα η βάση
Σαν δεν υπάρχει η θέληση
της σχέσης το απάγκιο
Δεν θα υπάρξουμε εμείς
Δεν θα υπάρξει αγάπη
Δεν θα στεριώσει η ζωή
Δεν θα στεριώσει ο πόθος

Μόνο συμφέροντα ρηχά
των πόθων οι ανάγκες
Κι ούτε Θεός, μη δαίμονας
υπάρχει να μας σώσει

Κι ο ένας πορεύεται σκυφτός
στου πόθου τη κατεύθυνση
Κι ο άλλος πορεύεται κι αυτός
σε άγνωστη παραίσθηση

Θεέ, υπάρχεις; Με ακούς;
Με νοιώθεις που πονάω;
Μου φαίνεται πως έσφαλα
να σε αναζητάω

Σε πίστεψα, σε λάτρεψα
Εσέ και τους ανθρώπους
Μα όλοι σας μ’ αφήσατε
άγνωστο σε αγνώστους
Γιατί οι άνθρωποι και Συ
μου δώσατε αυταπάτες
Κι όλοι σας μου προσφέρατε
αδιέξοδες αγάπες

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-01-2010