Το πρωί πάνω από τις στέγες

Δημιουργός: constellation

Κι εγώ σ'.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αν στην ελπίδα καταφεύγεις, υπεκφεύγεις.
Σ' ανησυχεί η βεβαιότητα του πόνου
κι έχεις καρδιά που αγαπά τη νοσταλγία.
Όμως μια κάποια ειλικρίνεια προστάζει
ο άγριος πόθος για φυγή σαν αφανίσει
τη λογική κι απαρνηθεί τις πέντε αισθήσεις
να εξατμίζονται οι σκέψεις που λυτρώνουν
να εξαχνώνονται οι λέξεις που κωφεύουν.
Από ΄να δίχως λάμψη φως φαρμακωμένες.

Κάθε πρωί στο εκμαγείο του παρόντος
αποτυπώνεται του μέλλοντος ο ζόφος.
Αν είχες τύχη θα σε σκότωναν στη γέννα.
Όμως μια κάποια αξιοπρέπεια αναγκάζει
να συναινέσεις έστω δίχως εξηγήσεις
και μ' όσα πρόσωπα τρυπώσουν στ' όνειρό σου
σ' αυτή την άθλια κι υπέροχη εξορία
όπου η λαχτάρα την κατάκτηση ανταμώνει
λίγο την άφεγγη ζωή σου να φωτίσεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-02-2010