Ποιητικός θάνατος

Δημιουργός: La Petite, ΧΙΩΤΗ ΣΩΤ. ΕΙΡΗΝΗ

Τι σας έχω σήμερα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

Αφιερωμένο σε όλους τους υπέροχους ποιητές του stixoi και στον Παντελή (Αλντεμπαράν) που μου έδωσε το έναυσμα...

Θάνατος μοιάζουνε οι Κάργιες το ξημέρωμα
σαν τις ψυχές των ποιητών που ανταριάζουν
πάντα μου ανήσυχα βαδούσα και δε μέρωνα
είναι που μέσα μου οι ποίησες ουρλιάζουν

Σαν ασφυκτιώ μέσα σε δώματα ανήλιαγα
και η λαχτάρα του φευγιού με σιγοκαίει
όσα για χρόνια σφαλιστά εγώ εφύλαγα
τώρα ο χρόνος τα αγιάζει και τα καίει

Και στέκω μόνη μου μπροστά στο ηλιοβασίλεμα
κάτω απ' τους ήλιους που μακριά με ταξιδεύουν
σαν τα πουλιά έρχονται οι έμπνευσες στον ύπνο μου
και οι φωνές των ποιητών με συντροφεύουν

Κάπου στο νότο στις Σαργάσσες θ' ανταμώσουμε
γύρω θα κρώζουν Μαραμπού απελπισμένα
η Αλεξάνδρεια θα σμιλεύει τα σκοτάδια μας
θα 'ναι τα στόματα σμιχτά και λυπημένα

Με τις μπρατσέρες των ονείρων θα σαλπάρουμε
Αθανασίας τότε φως θα μας ενώσει
και στο νησί θα ξεχαστούμε απ' τις οδύνες μας
κι ίσως για λίγο κάποιο βλέφαρο βουρκώσει..

Γεννήθηκε στις 12 / 02 / 2010
Παρασκευή βράδυ..

Είθε να ξανανταμώσουμε όλοι στις Σαργάσσες...

Υ.Γ. Πως μου διέφυγε... χρόνια πολλά στους Ερωτευμένους βρε... μη κάνετε μεγάλη κατανάλωση σε αρκουδάκια καρδούλες κι άλλες τέτοιες αήδιες έτσι;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-02-2010