Βότσαλο σωτηρίας

Δημιουργός: ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ, ΕΛΕΝΗ

καλημέρα στιχοφίλοι μου να στε καλά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ρωτάω καρδιά μου
που με πάς
μη με κρίνεις αυστηρά
νύχτα αμαρτωλή
σπίθα εγεννήθηκε
στη στιγμή
στου λιμανιού την άκρη
πνίγηκε η φωτιά
στων χεριών σου η φυλακή
αναστέναξε η αυγή
στων οιωνών τη πνοή.

Στη ζεστή αγκαλιά σου
κούρνιασε η ανάσα μου
θαρρείς
κανάκεψε ο έρωτας
του φεγγαριού την ανατολή
μετάγγισε η μορφή σου
πυρά αγγελική
στα πηγάδια της ψυχής.

Μικρό βότσαλο κι εγώ
ρίγησα
στ' άγγιγμα σου
ορίζοντα αναζήτησα
στης απουσίας σου την επιστροφή.

Μάγεψες τα νησιά μου
θεμελίωσες την εισβολή σου
διέλευσες την ταραχή μου
στου νοητού την απραξία
τάραξες συθέμελα
του φιλιού μου την ικεσία.

Με διαπερνάς ηλιαχτίδα
δίχως έλεος
στα όρια της σωτηρίας
ταύτιση με την καταιγίδα
συντρίβω αποστάσεις
γεύομαι αχαλίνωτα
το αχανές του γαλαξία
υγρή προθυμία
μελιστάλαχτη θυσία
στων προδιαγραφών τη πυραμίδα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-02-2010