25 χρονών

Δημιουργός: rakenditos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με έναν σύντροφο απο ατσάλι ασημένιο
χαμόγελο στο κόκκινο που έπεφτε το φώς
μπροστά σ' έναν υπάλληλο εμβρόντητο , χεσμένο
δεν θέλεις να με δείς μικρέ να γίνομαι κακός.

Μια βόλτα πάνω απ' το όριο και δίχως υποσχέσεις
τα κύματα που σκάγανε στα βράχια μου χες πει
πως δεν γνωρίζουν σίδερα κι αν θέλεις να τα δέσεις
θα πρέπει μ΄ένα σάβανο να ντύσεις την ζωή.

Χιλιόμετρα αχόρταγα κι ο ήχος των βαλβίδων
στο αίμαι κατακόκκινο σκληρό ναρκωτικό
το ρεύμα των αδάμαστων γλυκό των καταιγίδων
που τρέχει μες στις φλέβες μας καυτό και μυστικό.

Tattoo στην πλάτη ανάγνωσμα δυο λέξεις Ινδιάνων
τοτέμ , κορμιά ολόγυμνα λευκά κι ηδονικά
οι στίχοι μας δεν μοιάζουνε μ΄ εκείνους των ζητιάνων
που απλώνουνε το χέρι τους στον κόσμο δουλικά.

Ιδέες που αραχνιάσανε στοιχειώνουν τα βιβλιά
αξίες που πληρώσαμε με τύψεις και ντροπή
βαμπίρ - δασκάλοι ανέραστοι με βία στα σχολεία
διδάσκουνε στα νήπια τι είναι υποταγή.

Στο σπίτι σου εγκατέστεισα τα χρώματα του δρόμου
κι εκίνο το κακόμοιρο που είχες στο κλουβί
πουλάκι το μαγείρεψα να έβλεπες του κόσμου
τα μάτια πόσο είχανε καλή μου φοβηθεί.

Σελίδες δεν γυρίζουνε ξερές τα δάχτυλά μου
μα ξέρουνε στις ρώγες σου να βρίσκουν την φωτιά
που καίει τον ορίζοντα και φέρνει στα όνειρά μου
του έρωτα του άγριου ωμή των μυρωδιά.

Στα μπάσα των ηχείων σου φαλτσάρουν οι εντολές μου
τα "όχι" καταρρέουνε σαν πύργοι από χαρτί
που πήγανε με ρώτησες γελώντας οι αρχές μου
καθώς με ανακάλυψες εκεί που είχα κρυφτεί.

Στα κύματα γυρεύοντας τα ονόματα των βράχων
που βλεπω σε οράματα να στέκουν σιωπηλοί
στην όχθη ενός παράδεισου σκορπιών κι ανθρωποφάγων
κι απάνω τους η φλόγα μου μια μέρα θα χαθεί.

Μα εγώ έχω έναν σύντροφο παλιό κι αγαπημένο
που λύνει με το στόμα του του Κόσμου την σιωπή
με σπρώχνει μα σαν άγγελος εγώ των περιμένω
να πάρει αυτή που έρχεται την μίζερη ζωή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-02-2010