Απομόνωση

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Μαύρο μεν.. ματωμένης εποχής αποκύημα όμως.. λόγω της σημερινής επετειακής γιορτής θα μου το επιτρέψετε.. Καλημέρα στιχοοικογένεια !...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ' ένα κελί της απομόνωσης θα ζήσω
Στην ανυπότακτη του νου την εμμονή
Από το τίποτα δειλά θα σ' αναστήσω
Θα ασκηθώ στην άγρια υπομονή...

Τί κι αν αγάπησα μονάχα μιαν ιδέα
Μέσα σε όρια ανθρώπινα.. στενά ;
Τί κι αν χωρίσαμε αγάπη μου μοιραία
Μέσα σε όνειρα του έρωτα.. κενά ;...

Αφού την σκέψη μου στυγνά εξουσιάζεις
Κι όταν μιλάς.. κι όταν σε πνίγει η σιωπή
Μέσα μου είσαι.. και ας μην με αγκαλιάζεις
Κι ας κάθε μια ελπίδα μου έχει χαθεί...

Σ' ένα δωμάτιο ανήλιαγο θα ζήσω
Στων σκοταδιών τη ματωμένη σιγαλιά
Και την στερνή μου την πνοή θα την αφήσω
Προτού να φύγω.. στα δικά σου τα σκαλιά...





29-4-2008

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-03-2010