16.35'13' 16/4/2010 αντιδιαμετρικό 06.05'49

Δημιουργός: ΜΝΗΜΩΝ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΛΤΕΖΟΣ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΓΙΩΡΓΗΔΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΕΩΡΓΙΕΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

16.35΄13΄΄ 16/4/2010

Έφτασε μόνο μια ματιά στο συναπάντημά μας
σε μια τυχαία μας στιγμή που ‘λεγε όλα σβήστα
στο σταυροδρόμι του Νοτιά που ‘χε τα όνειρά μας
και της πενιάς οι στεναγμοί ως γέρνανε στην πίστα

σ’ ένα ζεϊμπέκικο αργό ίδιο σαν την ζωή μας
που μας γυρόφερνε βαρειά νύχτες στροφές με πόνο
σα πληγωμένο πελαργό με ανοιχτές φτερούγες
έμοιαζε κάθε μαχαιριά γυροβολιάς στον χρόνο

που ‘φερνε σβούρες μοναχός και πέφτανε τ’ αστέρια
σπασμένα κρύσταλλα γυαλιά που ‘χαν τα δάκρυά σου
κι η πίστα μαύρος κουρνιαχτός που την χτυπάγαν χέρια
δίχως αγάπης αγκαλιά κι ήταν ξανά δικά σου

κι ήταν η πίστα κι ο χορός λαχανιασμέν’ ανάσα
ιδρώτας και τρεχαλητό κι ήτανε μέσ’ Απρίλη
κι έμοιαζ’ αγγέλου ο σωρός στην στολισμένη κάσα
μ’ ένα πικρό μουρμουρητό στα νεκρικά σου χείλη……


06.05΄49΄΄ 23/4/2010

Καβάλα σ’ είδα στον Βοριά να πηλαλάς στ’ αστέρια
και τα γυμνά σου πέλματα βρεγμέν’ αφήναν χνάρια
σα να πατάγανε στεριά κι είχες στα δυο σου χέρια
μυρωδικά ‘ναθέματα και γιορτινά φανάρια

και άναβες εδώ και κει τ’ αστέρια που ‘χαν σβήσει
καθώς χλωμό το χάραμα προάγγελε τον Ήλιο
στ’ Απρίλη την μεθυστική και μυρωδάτη ζήση
κι άφηνες γύρω άρωμα ευωδιαστό ειδύλλιο

και έπαιζες με τον χορό και τις δειλές ακτίνες
καθώς αυτές προβάλλανε στης μέρας το κατώφλι
σ’ ένα πολύχρωμο καρό από χρυσές κουρτίνες
καθώς την ετραβάγανε απ’ της νυκτός το τσόφλι

κι ήσουν ανέμελη χαρά και γελαστή αγάπη
όλα μαζί τα πέλαγα κι οι μυρωδιές του κόσμου
κι είχες του γέλιου τα φτερά στους ώμους σου σατράπη
και μαγεμένος έλεγα ας ήσουν συ το φως μου…..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-04-2010