H φωνή

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τραγούδι άντρα προς γυναίκα.

Κι αν σε λατρεύω είμαι ώρες μακριά σου
γιατί θα κάνω την παλιά διαδρομή
κι εσύ ρίχνεις λυτά τα μαλλιά σου
στην ματιά περιμένει η εκδοχή.

Είναι σβηστά τα χωρατά μες στην ψυχή μου
κι εσύ μου λες πως θες ξανά να ξεχαστείς


μην κλαις και θέλει άλλο τέμπο το βήμα
μη γελάς, να δω για μας τι θα συμβεί
να μην υπάρξει άλλος θύτης κι άλλο θύμα
μη μιλάς, θα βρω μια θέση μακρινή.

Όσα θες και δε λες μένουν ώρες εκεί
/στη φωνή που φωνάζει Μαρία
υπακούει η εποχή
κι εγώ κάνω την παλιά διαδρομή
δε θα πάρει άλλα χρόνια η θυσία
εγώ το ήξερα το βράδυ θα ‘σαι εκεί.

Μέχρι κάτι να αλλάξει μέχρι κάτι να φανεί
θα προφέρω μια λέξη μοναχά στη σιωπή
κι αν γυρίζει σπασμένη η πυξίδα
το θυμάμαι το ταξίδι, το είδα
και διαλέγω εκ νέου τη γη.

Είναι σκληρό εκεί δε μένει ο θεός και διατάζω
κάτι να αρπάξω βιαστικά απ’ τη φωνή
στο όνειρό μου χρυσαφίζει η αλυσίδα θα υποτάξω
αυτό το πριν και το μετά της διαταγής.

Πώς να αγκαλιάσω τον αμνό και το ερίφιο
πώς να χαϊδέψω τη σκληρή σου τη ζωή
είναι η δύναμη δεμένη στο μαρτύριο
η αγάπη ξέρει να αναπνέει και να ζει.

Τρεις φορές προδομένη η αλήθεια
τυλιγμένη στην άμμο η σιωπή
η φωνή που ξυπνάει στα στήθια
δεν έχει η ώρα απονιά θα δώσει ευχή
εσύ για μένα θα χορεύεις μες τη νύχτα
και ο θεός από μακριά θα λυπηθεί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-07-2010