Τα κεριά μας τα καίγαμε χρόνια

Δημιουργός: Μολυβένιος Στρατιώτης, Δημήτρης Χρ. Κεσανλής

Ακούστε το ηχογραφημένο στο https://www.youtube.com/watch?v=fIvLG5SHp5Q

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Των ουράνιων τόξων τις μέρες μας
με κρασί τις γλεντούσαμε όλες
χαρωπά παιχνιδίζαν της Ιρίδος οι κόρες,
χρωματίζαν ευχάριστα το λευκό των ματιών μας

Χρυσοπύρινο το φως που αναβλύζει
τα κεριά μας τα καίγαμε χρόνια
με θύμησες παλιές στ' Αυγούστου τ' αλώνια,
το βαρέλι μας είδαμε μονομιάς να γεμίζει

Κάποια πλοία που πάλι σαλπάρανε
κατευόδιο ζητούσαν κι αγνάντι
ως αντίδωρο αφήναν στο χέρι μπριγιάντι,
με το έρμα τους έριχναν ότι τα βάραινε

Των ναυτών τους τ' αψέντι γλυκόπιοτο
κι ο υδράργυρος το μπούσουλα κλέβει
πόσο θέλει ο Πουνέντες ν' ανέβει,
να τα σέρνει σε χορό αδυσώπητο;

και στενεύει η χαρά μου η λιόπαντρη
για το μπάρκο που όλα χαθήκαν
τα συντρίμια στεριά που δε βρήκαν
κι ας γεννήθηκε τόσ' όμορφα πρόσχαρη

Οι γυμνές από αλήθεια ώρες μου
στο δώμα με τους ξέθωρους τοίχους
της καρδιάς βηματοδότης ο ήχος
στα ρολόγια της στυγνής αγωνίας μου

Χρυσοποίκιλτο το χρώμα του ψεύδους μας
τα κεριά μας τα καίγαμε χρόνια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-07-2010