Ποιητή μου

Δημιουργός: ΚαΤερίνη, Όπου φτάνει η σκέψη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]

Ποιητή μου,
πόσο θα ‘θελα να είχα την εικόνα σου
κάθε φορά που νοιώθεις το σκίρτημα…

Όταν μεταμορφώνεσαι σε ατίθασο άλογο
που τρέχει ασταμάτητα στο απέραντο
πέλαγο των συναισθημάτων.
Όταν η καρδιά σου φέρνει στην ψυχή σου
ατέλειωτους κλυδωνισμούς.
Όταν το αίμα στις φλέβες σου ρέει
πιο γρήγορα και γίνεται αλμυρό σαν δάκρυ.
Όταν συσπάται το πρόσωπό σου
από τον χείμαρρο που έχεις μέσα σου
που βιάζεται να ελευθερωθεί και εσύ ξεχειλίζεις.
Όταν η ανάσα σου βαραίνει και γίνεσαι πηγή
που αναβλύζει συναισθήματα, λόγια, εικόνες
κι η ψυχή σου αποτυπώνεται στο χαρτί...

Πόσο θα ήθελα να δω τη γαλήνη
στο ιδρωμένο πρόσωπο σου
όταν βάζεις την τελευταία τελεία.
Όταν η ανάσα σου επανέρχεται
στους κανονικούς ρυθμούς
και γίνεσαι ξανά
ένας απλός θνητός!

Κα Τερίνη.
8.7.10[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-07-2010