Δεν θα βάλετε τίτλο; 2

Δημιουργός: Κοιτάζω μ(προ)στά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν σταμάτησε να καίει το κερί
ούτε μύριζα στον ύπνο γιασεμί
δεν κατόρθωσες να πείς δυο τρία λόγια
δεν σε πρόφτασα στου δρόμου τα μισά.

Όλα μπλε κι όλα γαλάζια μεσ' τη σκέψη
όλα μπλε κι όλα γαλάζια στα νησιά
στους διαδρόμους της καρδίας με είχες δέσει
και προτίμησες να πας πιο μακριά.

Τα φτερά σου να ανοίξεις προσπαθούσες
μα η ψυχή σου ψιθυρίζει μυστικά
δίχως πίστη έμαθες και συγκρατούσες
τις δυνάμεις από μάτια καστανά.

Στης αρένας το χαμό πως θα αντέξεις;
και στης τόλμης την αιμάτινη αφή;
τα μαλλία σου στη ψευτία δεν θες να βρέξεις
κι ούτε έριξες αλάτι στη πληγή.

Μια ανάμνηση στεγνή χωρίς ελπίδα
κι ένα όνειρο κλεμμένο, δανεικό
σαν πουλί μεταναστεύεις σε πατρίδα
που σου έδειξα να ζεις [B]για να σε δω.[/B]









[I]αυτό θέλω,να σε δω.....[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-07-2010