Του δρόμου οι φωνές

Δημιουργός: sofiagera

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Του δρόμου οι φωνές

Πάλι με ξύπνησαν του δρόμου οι φωνές,
Του ξενυχτιού του άδειου οι δραπέτες,
Πάλι με πόνεσαν καρφίτσας εκδορές,
Ύπνου γλυκού και της γαλήνης μου επαίτες.

Άγρια νιάτα, σπασμένα φρένα
Της πόλης την ευπρέπεια λοιδορούν,
Τύχη ανέραστη, κακιά και φαύλη,
Με μια κουκούλα, μια σφεντόνα τιμωρούν.

Των δεκαοχτάρηδων ο δρόμος ο αδιέξοδος,
Μες το ποτό και τον καπνό τους κανακεύει,
Στάχτη στα μάτια ν΄ειν΄αθέατο το έρεβος
Σπασμένα τζάμια, η ελπίδα αργά σαλεύει.

Και γω κλεισμένη στης ασφάλειας την κόχη,
Τα επικίνδυνα να ζω εικονικά,
Πιασμένη μέσα σε μιας σύμβασης απόχη
Να με φοβίζουν της οργής λαγωνικά..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-09-2010