Σιωπή που σκοτώνει

Δημιουργός: smaragdenia, Δάφνη

χαιρετώ όλα τα στιχοφιλαράκια..... Ας ζούμε την ζωή που μας χαρίζεται , όσο έχουμε τον καιρό........φιλιά σε όλους σας......

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Περνάς σαν τρένο, πίσω αφήνεις,
πυκνούς καπνούς.
Γιατί να σε ψάξω, τί θα μου δώσεις
χαμένους καιρούς.

Καρδιά που εχάθη, όσο κι αν ψάξει,
δεν θα την βρεί.
Είναι χαμένη ,βαθιά πληγωμένη,
πονάει πολύ.

Πώς να γιατρέψω, και να σου δώσω ,
καρδιά γερή
Αυτή πονάει, την τυραννάει,
βαθιά σιωπή.

Σιωπή που σκοτώνει, βαθιά ματώνει,
και μας πονά.
Πώς να μιλήσω και τί να πω,
δεν έχω πιά.

Κλειστή η πόρτα,της καρδιάς
και σφαλισμένη.
Και με κλειδιά και με αμπάρες ,
καλά κλεισμένη.

Για να ανοίξει και να ανθίσει,
θέλει καιρό.
Μόνο με αγάπη και τρυφερότητα,
μπορεί θαρρώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-09-2010