Το νόημα του κόσμου

Δημιουργός: αυγουστης, Αυγουστής Μαρούλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μοναχική ψυχή που ξέπνοη καλπάζεις
σ΄ ουτοπικές του ορίζοντα κορφές
και δεν διστάζεις έξαφνα να λες
με μια σου λέξη, φως μου, το νόημα του κόσμου.

'Ετσι γλυκά απ΄ τα χείλη σου ν΄ ακούσω
πώς κελαρύζει μεσ΄ τις λάσπες το νερό,
σ΄ ένα άδειο χώρο που μπορώ ν΄ αντιστραφώ
με μια σου λέξη, δως μου, το νόημα του κόσμου.

Κι όταν ξαπλώσω, να μερέψει το σκοτάδι
πίσω απ΄ τα σίδερα θλιμένης φυλακής,
μες στην ψυχή μου να μην είμαι θεατής,
να ξετυλίξεις μπρος μου, το νόημα του κόσμου.

Ταριχευμένη μεσ΄ στα βρώμικα συρτάρια
και καμωμένη να μη φαίνεσαι πως κλαις
όταν βρεθώ στ΄ απόρθητά σου χνάρια
με μια πνοή του ανέμου, γι΄ αγάπη μίλησέ μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-10-2010