Ο φίλος μου

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

...ο τελευταίος που έχω!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απ'όλους τους ανθρώπους,
όσους και αν εγνώρισα,
μονάχα ένας έγινε,
για μένα ένας φίλος,
κι ήταν αυτός ο γέροντας,
ο μαυροφορεμένος,
που κράταγε το ατσάλινο,
το κοφτερό εργαλείο,
και άστραφτε στον ήλιο,
πού’μαθα να μισώ....

Φίλο καλό δε γνώρισα,
ούτε αδερφό δικό μου,
μονάχα ένα μεσήλικα,
γυρεύοντας ψυχή,
και ίσως νά'ναι μόνος του,
σαν βρίσκει την αλήθεια,
μέσα εκεί στα εσώψυχα,
του κάθε ποιητή....

Μαζί μ'αυτόν σαν φύγω,
μαζί του ας με πάρει,
αφού ποτέ δεν έμαθα,
τον κόσμο ν'αγαπώ,
δε γέλασα, δεν έκλαψα,
δε χάρηκα ταξίδια,
ποτέ μου δε λαχτάρησα,
δε πόνεσα αδερφό,
κι ας είναι το ταξίδι αυτό,
που θέλει να με πάει,
ας είναι το πιο όμορφο,
ας είν'το πιο γλυκό....

Δε θα μου λείψει τίποτα,
απο αυτό τον κόσμο,
που όσο κι αν προσπάθησα,
να μάθω έναν καιρό,
ποτέ μου δε νοστάλγησα,
κανένα ανθρωπό μου,
ποτέ μου δεν αγάπησα,
της γης το θησαυρό....

Ας έρθει λοιπόν ο χάροντας,
ο μαυροφορεμένος,
να κόψει με το ατσάλι του,
σαν φίλος μου πιστός,
αφού μονάχα ετούτος,
διαβάζει την ψυχή μου,
ας έρθει να με πάει μακριά,
την ευτυχία να βρω....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-08-2005