Στων αναμνήσεων τη ζάλη

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πέρασαν τα χρόνια,τα δάκρυα στερέψαν,
κι άλλο πια δεν σε νοιάζει,
μπρος στο φεγγάρι πάλι τ άστρα ζηλέψαν
κι εσύ να χορεύεις με νάζι.

Οι αναμνήσεις ζαλίζουν την μνήμη,
δυο κύκνοι ξεχασμένοι στη λίμνη
η ελπίδα καιρό βυθισμένη,
η καρδιά μου γυμνή τρεμοσβήνει
κι ανυπόμονα περιμένει.

Ξημερώνει,μακρύα σου ο ήλιος θαμπός,
μου λείπει των ματιών σου το φως
της ψυχής μου ο φάρος,
όταν θα βρεθώ ξαφνικά ναυαγός...
συ βάρκα,κι εγώ γλάρος.

Στης αγάπης κάπου το απάγκιο λιμάνι
μες το επόμενο κύμα που φθάνει,
μήνυμα θα ρθει σε μπουκάλι,
σαν παλιό κρασί να γλυκάνει...
μ΄ αναμνήσεις και πάλι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-11-2010