Α ν τ ι θ έ σ ε ι ς

Δημιουργός: στίχος, Χριστίνα ( Μαβιά Ηχώ )

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μεσ' στ' αφανή, τα φανερά ξορκίζουν τη χαρά τους

Στις σκοτεινές τις θάλασσες, η αλήθεια ασφυκτική

Ελλείμματα που, ψάχνοντας, βρίσκουν τη συμφορά τους

Στο ορατό, μια αόρατη αιτία πρωταρχική


Στου αδυνάτου την οδό φέγγει χρυσή σελήνη

Μοιράζει η νύχτα υπόσχεση μα θάνατο η αυγή

Ανύποπτη του μέλλοντος η ποθητή σαγήνη

στην πνιγηρή, τη βέβαιη κι αδιάφορη σιγή


Αιώνες ακατάλυτοι, μέσα στην άλωσή τους

το Γολγοθά συγχώρεσαν, σταύρωσαν το εντός

Αγνές ψυχές νοθεύουνε με αίμα το κρασί τους

τη φρίκη όπως οπλίζουνε μ' επίφαση φωτός


Σα χέρια παρακλητικά τα χείλη του σε αγγίζουν

μα λόγια ανομολόγητα ηχούνε χωρισμού

Με δυο τσιγάρα - κάρβουνα το αντίο θυμιατίζουν

προσφέροντάς σε, με φιλιά, θυσία του χαμού...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-11-2010