Αγάπες του καφέ

Δημιουργός: poetryf

Το δώρο σου... :)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φτιάχνω το ποίημα μου στο μπρίκι σαν καφέ
με λίγη ζάχαρη να μη νικήσει η πίκρα.
Ψήνω στη χόβολη τις ρίμες για εφέ
και από της έμπνευσης χωρίζομαι, τη μήτρα.

Δες πώς γεννήθηκαν οι στίχοι στη στιγμή
με καϊμάκι να τους πιεις, να τους αντέξεις.
Απ’ της ψυχής το κατακάθι ως το κορμί
κι ύστερα πες «δεν είναι μόνο παρά λέξεις…»

Εγώ θα κρύβομαι πιο πέρα, θα γελώ
και «στην υγεία μας» θα φωνάζουνε οι γέροι.
Θα’ χει η σελίδα μου σημάδι απ’ το στυλό
και ο καφές μας θα’ χει γεύση καλοκαίρι.

Ήτανε –είπαν- το φλιτζάνι τυχερό
κάποτε βγαίνουν του καφέ τα παραμύθια.
Γι’ αυτό κι αντέξαμε καρδιά μου στον καιρό
φταίει που αγάπησα κι αγάπησες στ' αλήθεια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-11-2010