Mare nostrum

Δημιουργός: Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης

Κοντά της ήμουν την πρωτοχρονιά. Πόσο την αγαπάω!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η όψη σου, το χρώμα σου, η ανάσα σου
η απέραντη αγκαλιά σου, η μιλιά σου.
Το χάδι σου, το αιώνιο πηγαινέλα σου
το νάζι σου και η γαλανή ματιά σου.

Μ' αγκάλιασες, σ΄ανάσανα, με μάγεψες.
Σου μίλησα, σε διασχίζω, με σκεπάζεις.
Σ΄αγνάντεψα, με δρόσισες, με δίψασες.
Μ΄αγάπησες, σε λάτρεψα, με διατάζεις.

Ο ψίθυρος σου του έρωτα το κάλεσμα.
Ο ρόχθος σου τη μνήμη χαρακώνει.
Γαλήνεψες και πάνω σου κοιμήθηκα.
Αγρίεψες και η καρδιά παγώνει.

Πάνω σου τα φεγγάρια χάνονται.
Οι ήλιοι από μέσα σου ανατέλλουν.
Οι νέοι από σένα πάντα θέλγονται.
Να σε στεγνώσουν οι μανάδες θέλουν.

Μακριά απ΄τους δικούς μου με ταξίδεψες
μα εσύ κοντά τους πάλι θα με φέρεις.
Στο πηγαιμό μου αλύπητα με παίδεψες
Το νόστο μόνο εσύ θα μου προσφέρεις.

Και να που έχεις γίνει η γοργόνα μου
κι εγώ ένας τιποτένιος εραστής σου.
Η έμπνευσή μου έγινες, η μούσα μου.
κι εγώ ένας ανάξιος ποιητής σου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-01-2011