Μια κουρασμένη καληνύχτα

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξεκουράσου απόψε στο στέρνο μου
θα φορέσω μια βελούδινη καληνύχτα για φουστάνι
και θα κλέψω απ’ τη σιωπή τα αιώνια ψηλοτάκουνα της.
Περπατώντας δυο λέξεις θα μ’ έβρουν.
Ξεκουράσου εδώ, δίπλά μου
το ταβάνι ένας θόλος με αστέρια που τρέμουν
ένα φως -μουσική ξετρυπώνει απ’ τις νύχτες του κόσμου.
Φοβάμαι αν δεν σ’ έχω. Κι αν σε έχω
μια θλιμμένη πομπή από ζώντες περνάει ξυστά μου
κουβεντιάζω τη λήθη να αντέξω. Ξεκουράσου εσύ.
Θα αντέξω. Είναι που πάντα οι άνθρωποι κοιμούνται νηστικοί
με την πείνα του ονείρου στο δέρμα. Ξεκουράσου.
Εγώ θα πιάσω μια κουβέντα με τη γύρω μου πλάνη
να χορτάσω πως λείπεις τον ύπνο.
Μ’ ένα φως ανοιχτό στο λιμάνι της νύχτας
με μια άγκυρα τόσο μυτερή όσο ο πόνος που θερίζει. Ξεκουράσου.
Με τσιγάρα για φάρους και ξενύχτια για πλοία
μία θάλασσα ακόμα θ’ αντέξω. Ένα σύρμα η σκέψη. Τρομάζω.
Το τραβάω απ’ τη μια και ματώνω
το τεντώνω απ’ την άλλη και πέφτω. Ταλαντεύομαι χρόνια σε αγάπες.
Το κορμί μου μικρό ελατήριο. Ξεγλιστρά απ’ τις σκάλες του χρόνου.
Μια ρυτίδα ομορφαίνει το χαμόγελο σου. Πέφτω.
Ένα δάκρυ ασκημίζει το όνειρο. Κράτησε με.
Πόσο κοστίζει αυτή η πτώση;
Πόσα αργύρια να πληρώσω το μέσα μου κενό;
Ξεκουράσου απόψε. Μην έρθεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-01-2011