κ ο ι ν ω ν ι κ ά

Δημιουργός: αντικλείδι, πελαγία Σ. κουκίδου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

« κ ο ι ν ω ν ι κ ά »

Έκλαιγε και χτυπιότανε πίσω από το ταξίδι
σκιαγμένη πικροφάνταζε, τζίβα αντί μαλλιά
του πόνου το συναίσθημα έστυβε σαν κρεμμύδι
και κάπου κάπου έβγαζε μία στριγκή λαλιά

Έβρεχε από το πρωί, την έφαγαν κι οι "μίρλες"
που ήρθαν και ξενύχτησαν το βράδυ το νεκρό
πρόσωπα άγρια, στυφά, οι πιο πολλές τους χήρες
με δυνατή την θέληση και το φιλί πικρό

Μικρό παιδί ορφάνεψε και έμεινε κοντά του
σκληρά τα ήθη κι έθιμα στην πόρτα του χωριού
ποτέ της δεν ετόλμησε να βγει απ`την χαρά του
να κάνει οικογένεια, ν`ανήκει αλλουνού

Απ`αύριο στον κύκλο τους χρίζεται μαυροφόρα
στο μπρίκι για τους μέτριους κι απ`όλους σεβαστή
το ριζικό της μουρμουρά πίσω απ`τη νεκροφόρα
μα πιο, την καίει που έχασε, πατέρα κι εραστή..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-02-2011