Καημένε Δάσκαλε! (3)

Δημιουργός: pontoporos

Η Ελλάδα προς τον δάσκαλο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καημένε Δάσκαλε! (3)

Όταν κοπάσει η πρεμούρα των κενών
Καταλαγιάσουν οι ιαχές τα παλαμάκια
Τσαλακωμένος και μισός απ’ τη σκιά
θα βγεις ξανά και θα μετρήσεις τα φαρμάκια

Κάλπικοι καιροσκόποι θα ‘χουνε τραπεί
σε άτακτη φυγή οικονομημένοι
Κι εσύ θ’ αναγκαστείς να πεις ξανά ,
πως «η Ελλάδα μας ποτέ της δεν πεθαίνει»

Θλίψη θα ‘χει ριζώσει στις καρδιές μας
Κι οι μεγαλόσχημοι θα έχουν κάνει πίσω
Τότε μες της ψυχής σου το κρυφό σχολειό
την πόρτα ευλαβικά θα ‘ρθω να σου χτυπήσω

Θα κλάψουμε μαζί το μαύρο μας το χάλι
και θα ξορκίσουμε της μοίρας το γραφτό
και ύστερα θα προσπαθήσουμε και πάλι
να μάθουμε σωστά ετούτο το λαό

Για να μπορεί να ξέρει και να κρίνει
Και να γνωρίζει την αλήθεια το σωστό
Να μη ζητά μοναχά, μα και να δίνει
Να διακρίνει Το «κενό» απ’ το «καινό»

Κι αν ποτέ καταφέρουμε το θαύμα
Και κλείσουν της πατρίδας οι πληγές
Περήφανα θα σεργιανάμε αντάμα
Και θα χαιρόμαστε τις νέες τις γενιές

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-02-2011