Πιθανός μονόλογος του γέροντα Ίκαρου

Δημιουργός: ΑΜΦΙΛΥΚΗΣ, Γιώργης Ξηρογιάννης

μικρή συνομιλία με το "Εδώ τελειώνουν..." του Γ. Σεφέρη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα φτερά της απόδρασης πια δε μου ταιριάζουν.

(Πολύχρωμες σπηλιάδες να πάτε στην οργή
η ρίζα κατέβηκε βαθιά μες στ' ασφοδίλια.)
Να, πως να το πω, η εφηβεία με προσπέρασε και πάει
κι έμαθα επιτέλους, το ένα πόδι διακριτικά
έξω από τα όνειρα να τρέχει.
(Δε με θαμπώνει πια, η ξερολιθιά της ευτυχίας
μου ανήκει δικαιωματικά.)

Ίσως, όμως, ήταν προτιμότερο τότε, να είχα γκρεμιστεί
από ψηλά, στο πέλαγος. Ίσως να ήταν προτιμότερο,
παρά εδώ να ελπίζω ατελέσφορος, με υπνοβάτες που
είναι και το αγνοούν, που ακούν μα δε νογούν, που έχασαν
τα μήλα τα χρυσά κι όμως καρτερικά σηκώνουν
στους ώμους τη ζωή.

Τα φτερά της απόδρασης πια δε μου ταιριάζουν

και, όσο κι αν κατέβηκα βαθιά μες στ' ασφοδίλια
τη γαλήνη, δεν κατάφερα να διδαχτώ, ούτε κι απ' αυτούς
που τίποτα δεν είχαν...

Ωστόσο, τώρα ξέρω
η γαλήνη ανήκει, μόνον στους νεκρούς...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-03-2011