Αλησμόνητα

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν οι νύχτες λησμονιούνται,πεθαίνει ένα αστέρι
στιγμές που χάνονται,ευχές που θάβονται
σ αντίκρυσα κι ήταν λέει καλοκαίρι.
Συμπληγάδες αιώνια καταδικασμένες,αντικρυστά να στέκουν
για μια στιγμή και μόνο κι ύστερα πάλι χώρια.
Αν ήμουν ηλιοτρόπιο εσυ θα σουν ο ήλιος.
Αν ήμουν χελιδόνι εσύ η Άνοιξη.
Αν ήμουν δάκρυ,στα μάτια σου ας γενιόμουν
κι αν ήμουν χρώμα ας ήμουν το δικό τους.
Όταν ξυπνώ και δεν σε βρίσκω,βάζω το χέρι στην καρδιά
και νιώθω την πνοή σου.
Αν ήμουν ποτάμι,θα σουν η θάλασσα
κι αν ήμουν τραγούδι θα σουν η μουσική
κι αν ήσουν λουλούδι,θα ήμουν πεταλούδα,
το χιόνι κι εσύ η βουνοκορφή
το φεγγάρι κι εσύ ο ουρανός.
Αν η ποιηση ήταν αρκετή,κάτι απ αυτα θα μασταν
μα συ ποτέ δε θα χωρέσεις σε λόγια ποιητών,
ποτέ δε θα λησμονηθείς,εσύ που γέμισες το σ΄αγαπώ...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-03-2011