Οχι Στην Εκτρωση

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Οχι Στην Εκτρωση</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Οχι Στην Εκτρωση</b><p>Δημιουργός: noyfaro, <i>Εύη</i><p><i> Το πήρα από το περιοδικό Ξύπνα. Γιατί δεν έχουμε δικαίωμα να αφαιρέσουμε μια ζωή!</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Το Ημερολόγιο Ενός Αγέννητου Παιδιού<br />
5 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ:<br />
Σήμερα άρχισε η ζωή μου. Οι γονείς μου δεν το ξέρουν ακόμη αλλά εγώ ήδη υπάρχω. Και θα είμαι κορίτσι. Θα έχω ξανθά μαλλιά και γαλανά μάτια. Όλα είναι κανονισμένα, ακόμη και το ότι θα αγαπώ τα λουλούδια.<br />
19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ:<br />
Μερικοί λένε ότι δεν είμαι ακόμη ένα πραγματικό πρόσωπο, ότι μόνο η μητέρα μου υπάρχει. Αλλά είμαι ένα πραγματικό πρόσωπο, όπως ένα ψυχουλάκι ψωμιού Είναι πραγματικό ψωμί. Η μητέρα μου υπάρχει. Και εγώ υπάρχω.<br />
23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ:<br />
Το στόμα μου μόλις τώρα αρχίζει να ανοίγει. Σκεφθείτε, σ’ ένα χρόνο μόνο θα γελώ και αργότερα θα μιλώ. Ξέρω ότι η πρώτη μου λέξη θα είναι: ΜΑΜΑ.<br />
25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ:<br />
Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά σήμερα εντελώς μονή της. Από τώρα και στο εξής θα χτυπά σ’ όλη την υπόλοιπη ζωή μου, χωρίς να σταματήσει ποτέ για να ξεκουραστεί! Και μετά από πολλά χρόνια θα κουραστεί. Θα σταματήσει και τότε θα πεθάνω.<br />
2 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ:<br />
Μεγαλώνω λίγο κάθε μέρα. Τα χέρια μου και τα πόδια μου άρχισαν να σχηματίζονται. Πρέπει όμως να περιμένω πολύ, μέχρις ότου αυτά τα ποδαράκια θα με σηκώσουν στα χέρια της μητέρας  μου  και αυτά τα χεράκια θα μπορούν να μαζεύουν λουλούδια και να αγκαλιάζουν το μπαμπά μου.<br />
12 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ:<br />
Στα χέρια μου άρχισαν να σχηματίζονται μικροσκοπικά δάχτυλα. Είναι αστείο που είναι τόσο μικρά! Θα μπορώ να αρπάζω μ’ αυτά τα μαλλιά της μαμάς μου.<br />
20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ:<br />
Μόλις σήμερα είπε ο γιατρός στη μανούλα ότι ζω εδώ κάτω από την καρδιά της. Πόσο ευτυχισμένη πρέπει να είναι! Είσαι ευτυχισμένη μανούλα;<br />
25 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ:<br />
Η μαμά μου και ο μπαμπάς μου σκέφτονται προφανώς το όνομα που θα μου δώσουν. Αλλά δεν ξέρουν ακόμη ούτε καν ότι είμαι κοριτσάκι. Θέλω να με ονομάσουν Κάθυ. Και είμαι κιόλας πολύ μεγάλη.<br />
10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ:<br />
Τα μαλλιά μου μεγαλώνουν. Είναι μαλακά, λαμπερά και γυαλιστερά. Αναρωτιέμαι πώς είναι τα μαλλιά της μαμάς μου;<br />
13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ:<br />
Μόλις άρχισα να βλέπω. Είναι σκοτάδι γύρω μου. Όταν η μαμά μου με φέρει στον κόσμο, θα υπάρχει παντού λιακάδα και λουλούδια. Αλλά εκείνο που θέλω πιο πολύ από όλα είναι να δω τη μαμά μου. Πώς είσαι άραγε μανούλα;<br />
24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ:<br />
Άραγε  ακούει η μανούλα το ψιθύρισμα της καρδιάς μου; Μερικά παιδιά γεννιούνται λίγο άρρωστα. Αλλά η δική μου καρδία είναι γερή και υγιής. Χτυπάει πολύ κανονικά: τακ-τακ, τακ-τακ. Μανούλα θα αποκτήσεις μια υγιή, μικρή κόρη!<br />
28 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ:<br />
Σήμερα η μαμά μου με σκότωσε.<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-05-2011</td><td valign=top></td></table><br />