Η Ωριμότητα Δημιουργός: dhesi, Δ. ΤΖ. 15 χρόνια πριν... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Φοβάμαι.
Το σκοτάδι της ανωριμότητας
το γνωρίζω σε κάθε σκαλοπάτι του
Ξέρω τα γέλια, τις χαρές, τα λάθη και τα δάκρυα
Τα όνειρα που έκανα, ο κόσμος ο δικός μου
σκηνικό παιδικό που όμως αποτελούσε τον κόσμο μου
Σκοτάδι; Ίσως.
Ποιός μπορεί να θεωρήσει τον κόσμο των μεγάλων ΦΩΣ;
Αν ήταν θα συνέβαιναν όσα συμβαίνουν σήμερα;
Ίσως πάλι
γι' αυτό ακριβώς συμβαίνουν
Στον κόσμο της ανωριμότητας
τα παιδιά δεν μπορούν να δούν "καθαρά"
γι'αυτό ενεργούν με τα ένστιχτα
Οι μεγάλοι βλέπουν.
Είδαν τη λάμψη της αλήθειας και είπαν:
Ας το παραδεχτούμε
Αυτός είναι ο κόσμος και δεν μπορούμε να τον αλλάξουμε
Τον έκαναν χειρότερο.
Με τρομάζει η ιδέα ότι από μια άσημη κάμπια
θα γίνω πεταλούδα
Και ας ζηλεύω την ομορφιά της.
'Οσο βρίσκομαι μέσα στο απάνεμο κρησφύγερο
ονειρεύομαι την ημέρα που θα πετάξω ελεύθερη
Τώρα που έφτασε
φοβάμαι.
Μπορεί το φώς να'ναι εκτυφλωτικό
Θα με τυφλώσει
Οι άνεμοι άγριοι θα με δέρνουν με τους μανδύες τους
Οι καταιγίδες θα με λιώσουν
Αξίζει;
Μα είναι ο Ήλιος που έστω και ελάχιστος υπάρχει
Γι'αυτόν τον ήλιο ζούμε όλοι, γι'αυτόν ελπίζουμε όλοι
Και ζούμε, ζούμε με την παρηγοριά
οτι μετά την καταιγίδα
το ουράνιο τόξο θα λάμψει παρέα με τις ακτίνες του Ήλιου.
Και όμως κάθε μικρή κάμπια
λαχταράει να πετάξει ελεύθερη
Το λαχταρώ και εγώ.
Ο φόβος είναι πολεμιστής που φορές τον νικάμε
φορές μας νικά...
Θα τον νικήσω!
Θα πολεμήσω και θα βγω
μετά απο τον αγώνα αυτό
Π ε τ α λ ο ύ δ α...
Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-06-2011 |