Μαντιναδες 2

Δημιουργός: jaaanet

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με μια φωτογραφία σου
ξαπλώνω κάθε βράδυ
κι η εικόνα γίνεται μορφή
μωρό μου στο σκοτάδι...

Έρωντα απού 'ρθες ξαφνικά
φύγε μα δε μου κάνεις
έρωτες δε γυρεύγω μπλιό
και τον καιρό σου χάνεις...

Θέλω να βλέπω θάλασσα
γιατί σε 'κείνη μόνο
μπορώ να πω χωρίς μιλιά
τον εδικό μου πόνο...

Πάρε καρδιά μου το όνειρο
που μου 'ταξες και φύγε
άσε με..μα κατέχω το
στράφι η ζωή μου επήγε...

Πάρ' την καρδιά μου βάλε τη
στη θέση τση καρδιάς σου
έχει πληγές μα γιατρικό
βρίχνει στην αγκαλιά σου...

Μιαν ώρα νιώθω ζωντανή
και τσ' άλλες δεν θυμούμαι
γη κάθομαι γη στέκομαι
γη κλαίω γη κοιμούμαι...

Πες μου τι βλέπεις πως περνάς
τι νιώθεις αν σου λείπω
μα εγώ μηδε στον ύπνο μου
δεν σε εγκαταλείπω...

Αν ένιωθες για μια στιγμή
τον πόνο που μου δίνεις
θα μου λεγες ''να σε πονώ
δε θέλω να με 'φήνεις''...

Γελώ το δάκρυ μη φανεί
τον πόνο μου μη νιώσεις
δε θέλω αγάπη ψεύτικη
μωρό μου να μου δώσεις...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-08-2011