Το απωθημένο

Δημιουργός: katerina, Κατερινα

Αφιερωμένο στη χθεσινή μας παρέα, στην παρέα της αναζήτησης της τελευταίας στροφής, στα κορίτσια με το σύνδρομο της μοναξιάς! Στις Μαριάννα, Σταυρούλα, Αθηνά, Χρυσούλα & σε μένα! Στ'απωθημένα μας!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι το σύνδρομο της μοναξιάς
ν'ανοίγεις διάπλατα την αγκαλιά σου
να'ναι όλα κόκκινα απ'τα φιλιά σου
χωρίς να σκέφτεσαι πού τα σκορπάς?

Είναι η διαίσθηση του χωρισμού
που τα γλυκόλογά σου κυριεύει
πάνω στα χείλη σου πικρά χορεύει
με το ξημέρωμα κάθε δεσμού?

Είναι ο φόβος ν'απαρνηθείς
ό,τι αγάπησες στα όνειρά σου
& απ'όποιον θέλεις ν'αγαπηθείς
κρατάς κρυμμένα τα μυστικά σου?

Είναι που άρχισες να μεγαλώνεις
νιώθοντας όλα να σε προσπερνάνε
για όσα πέρασες δε μετανιώνεις
& όσα φύγαν πίσω δε γυρνάνε

μα έχεις έρωτα στ'απωθημένο
γι'αυτά που δίστασες να κατακτήσεις
& στις ελπίδες σου είναι χαραγμένο
« ζωή είσαι ρόδα & θα γυρίσεις»!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-10-2005