Άγκυρα δεν θα δω ποτέ

Δημιουργός: el. hal, Χαλβαδακη Ελένη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανάστροφα τα δάκρυα

Στο αίμα μέσα στάζουν.

Λάσκο δίνω ζορίζωντας

τα ύφαλα σαν είδα.



Πλώρη δεν βάζω μέσα τους

Την πρύμνη μου κοιτάζω

Να βρω το νου ξεκίνησα

γι’ αυτό και δεν αράζω!



Πλέω επάνω στον αφρό

Κύμα δεν σε φοβάμαι!

Τις τρύπες μόνο στο νερό

που κάνεις τις λυπάμαι



Σαν φτάνω μεσοπέλαγα

Η σκούνα μου τραντάζει

Μπαίνει βαθειά η κουπαστή

Μα αυτό δεν με τρομάζει.



Τρομάρα έχουν στεριανοί

Που βλαστημάν το χώμα

Που σούρνονται κατάχαμα

Δεν εκτιμάν το σώμα



Με τον αφρό ροβόλησα

Και ας με έπιασε το κύμα

Με σβούριξε και η θάλασσα

Μα γράφω ακόμα ποίημα



Τα δάκρυα τα σκούπισαν

Τις λέξεις τις σκορπάω

Στεριά έχω την σκέψη μου

σε εκείνους που αγαπάω.



Και να ‘μαι απ’ τον ορίζοντα

Να κουβαλώ πυξίδα

Για να βρω έναν άνθρωπο

Που να έχει την ελπίδα



Τα πλοία αράζουν στην στεριά

Μονάχα όταν γεράσουν

Όταν σκουριάσει το σκαρί

Και τα νερά λιμνάσουν.



Άγκυρα δεν θα δω ποτέ

Το υπόσχομαι σε μένα

Έχω σημαία την καρδιά

Και στην κορφή εσένα!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-09-2011