Γκλαν-γκλαν-γκλαν

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χτυπούν βαριά και γκλαν-γκλαν-γκλαν οι αλυσίδες,
οι αλυσίδες που δεμένο σε κρατούν
κι εσύ καμώνεσαι πως τάχα δεν τις είδες,
με το ζωγραφιστό το γέλιο των καρτούν.

Μέσα στην νύχτα, γκλαν-γκλαν-γκλαν, καθώς πηγαίνεις
από τη μια μεριά στην άλλη, του κελιού,
δυο μέτρα τόπος, αλλά πώς βαριανασαίνεις,
σαν αθλητής του Μαραθώνιου του παλιού.

«Βούλωσ’ το», σκούζει ο δεσμοφύλακας απόξω,
μ’ αν το βουλώσεις, θα σε βρούνε το πρωί,
πνιγμένο σε μια λίμνη με χολή και μ’ όξο,
χωρίς καρδιάς χτύπο, δίχως αναπνοή.

Και γκλαν-γκλαν-γκλαν, σημάδι πως ακόμα αντέχεις,
σ’ έχουν ξεγράψει, μα τούς δείχνεις πως μπορείς
κι όταν στο τέλος, πια, τη δύναμη δε θα έχεις,
θα βρεις τον τρόπο να την κάνεις πιο νωρίς.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-09-2011