φταίνε οι πορείες

Δημιουργός: ΚατεριναΘεωνα, Κατερίνα Θεωνά

Χτες και σήμερα ίδια κι όμοια, χρόνια μπρος, χρόνια μετά η ύπαρξή σου σε σκοτάδια όλο πηχτότερα βουτά. Τάχα η θέλησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος; Aχ, πού σαι, νιότη, πού 'δειχνες, πως θα γινόμουν άλλος!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πρέπει να ήταν στις αρχές του 1980..................η σχολική ποδιά δεν είχε καταργηθεί ακόμα και το
πασοκ δεν είχε ανέβει ακόμα στην εξουσία.Είχα καταλάβει γυρνώντας απ το σχολείο οτι η ακρη
της ποδιάς μου μπλέχτηκε στη καγκελόπορτα,του διπλανού σπιτιού και ότι είχε σκιστεί το στρι
φωμα,αλλά έκανα πως δεν το ξέρω.............
Ηταν 12.30 της επόμενης μέρας όταν έδωσα τη ποδιά στη μάνα μου και της είπα να μου γαζώ-
σει τη ζημιά,αν και ήξερα τι θα ακολουθήσει
_Τώραααααα,σκέφτηκες ότι η ποδιά σου θέλει γάζωμα,η ραπτομηχάνη μου έχει χαλάσει και δε
βρίσκω τεχνίτη να τη διορθώσει,σε μια ώρα φεύγεις για το σχολείο,δεν προλαβαίνω να στη ρά
ψω στο χέρι,φόρεσε την περσινη σου,την έχω πλυμένη και σιδερωμένη.
Και επειδή στις ενδοοικογενειακές μας μάχες,η μαμά πάντα με νικούσε,με το όπλο της φωνής..
της,που έσπαγε τζάμια,ενεδύθην με την ολίγο στενή και πλέον κοντή περσινή ποδιά,γιατί .........
βρισκόμουν στην ηλικία που μεγάλωνε ο γαιδαρος,και μίκραινε το σαμάρι.
Πέρασε ένας μήνας κι οι μηχανες.........οχι 'οχι ,δε θα σας τραγουδήσω το πάγωσε η τζιμινιέρα...
παρ όλο που προβλέπω ότι από εδώ και στο εξής θα το τραγουδάμε συνέχεια.Αφού λοιπόν πε
ρασε περίπου ένας μήνας,και η μάνα μου δεν τα έβαζε πια μαζί μου αλλά με τα 2 μικρότερα αδέ-
λφια μου που ,όταν έπαιζαν με τ άλλα παιδιά,γυρνούσαν με σκισμένα φερμουάρ,ξηλωμένες τσε
πες κ,λ.π.......βρήκεεεε επιτέλους τεχνίτη,για τη ραπτομηχανή.
Ηλικιωμένος και ταλαιπωρημένος,έδειχνε.........δε θυμάμαι αν είπε τ όνομα του,εκείνο που θυμά
μαι ήταν 'οτι μιλούσε συνέχεια για το γιό του,που ήταν λέει πρόεδρος όλωωωωννννν των φοιτη
τών......ακόμα και όταν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μηχανή δε διορθώνεται,πάλι για το γιό...
του μας μιλούσε,με το δικιο του βέβαια ήταν πατέρας του παληκαριού που στις μεταπολιτευτικές
πορείες κρατούσε τη ματωμένη σημαία του πολυτεχνείου,και που προκαλούσε τον θαυμασμό....
'ολων σχεδόν των Ελλήνων.
Δεν ξαναείδαμε το συμπαθητικό γεράκο,που νομίζω και ότι δεν υπάρχει πια.......Είδαμε 'ομως.....
και βλέπουμε το γιό.....που ύστερα από πολλών ετών ανόητες πράξεις και ηλίθιες δηλώσεις
έβαλε χθες το τελευταίο κερασάκι στη τούρτα.....λέγοντας ότι για την αύξηση της εγκληματικό
τητας ευθύνονται οι πορείες που απασχολούν την αστυνομική δύναμη.
Για πες μας Χρήστο Παπουτσή,πόσοι μπάτσοι φυλάνε εσένα και τους ομοίους σου,άλλα και το
κάθε επώνυμο φρόκαλο?πότε σας ζήτησαν οι ανθρώποι που κατεβαίνουν να διαμαρτυρηθούν
επειδή μόνο τις πατημασιές του δεν έχετε φορολογήσει ακόμα,να τους προστατεύσετε με ξυ
λο και χημικά?
Μα τι ρωτάμε τώρα για να μας απαντήσουν,τα ανδροειδή του είδους σου πρέπει να τα προγραμ
ματίσουν από της βρυξέλλες,και όσο κι αν έχει προχωρήσει η τεχνολογία,δε φαντάζομαι να πρ
ολαβαίνουν.
Αν πάντως οι νεκροί του πολυτεχνείου μπορούσαν να δουν το είδος στο οποίο εξελίχθηκε.........
αυτός που κρατούσε τη σημαία της εξεγερσης θα προτιμούσαν να είχαν πεθάνει από μια απλή
γρίπη.





Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-10-2011