Ταξίδι

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Διαφωνώ
με όσα έγιναν γιατί έπρεπε να γίνουν
Προτιμώ
όσους δεν πρόλαβαν να δουν
κι ακόμα φτύνουν

Περπατώ
σε δρόμους άδειους που πια δεν τους γνωρίζω
Συμφωνώ
πως κάποιες ρωγμές του νου μου δεν ορίζω

Σεριανώ
σε μέρη άδεια από ανθρώπους κι αγάπη
και λαχταρώ
μια μέρα που'χει φως κι όχι δάκρυ
Τραγουδώ
για νεκρούς κι αλήτες σε δρόμους και γωνιές
λέω για ώρες μοναξιάς, ανθρωπιάς και αγωνίας

Ταξιδεύω
μέσα σε σώματα που λούστηκαν στο χώμα
κι ηρεμώ μόνο με λόγια που
ποτίστηκαν με χρώμα

Φτάνει το φως που κύλησε απ' τα μάτια
είναι η νύχτα συντροφιά για τα κομμάτια
ένα τραγούδι φυλακή χωρίς τις πόρτες
χωρίς του θάνατου αυτού τις μαύρες μπότες

Μου είχες πει κάποια φορά Κώστα κρυώνω
κι εγώ σε πίστεψα και από τότε το πληρώνω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-03-2004