μέτριον ύψος

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

νιώθω μετέωρος, έωλος σχεδόν
και όχι γιατί πόθησα πολλά
κι ύστερα με έπληξε θανάσιμα η ματαίωση.
έτσι κι αλλιώς οι επιθυμίες μου ήταν ως τώρα ελάχιστες
πάντοτε τα δικά μου όνειρα ήταν αερόστατα
φριχτά προσηλωμένα στο έδαφος
πάντοτε καράβια ήταν, νιόχτιστα
μα με σχοινιά χοντρά δεμένα σ’ έρημους μόλους
που πάντα ζήλευαν όσους στοχοθετούσαν
κοιτάζοντας τον ουρανό, ξαμώνοντας τ’ αστέρια,
όσους ατένιζαν με δίχως φόβο τη θάλασσα την ανοιχτή

μα από την άλλη σκέφτομαι,
πως όσο γήινα είναι τα όνειρα, όσο προσγειωμένα
κι όσο στοχοθετεί κανείς σε μέτριον ύψος
ίσαμε εκεί που φτάνει αν σηκωθεί στις μύτες των ποδιών του
ίσαμε εκεί που ακουμπούν τα χέρια του υψωμένα
τόσο λιγότερο ύστερα πονά η κατακρήμνισις του…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-12-2011