Φυσάει

Δημιουργός: ΓΙΑΝΝΗΣ Κ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B][I]Τώρα πιά
ζώντας
με χαρές δανεικές και δανεικά χαμόγελα
ακροβατώντας
πάνω από μιά διάφανη σιωπή
αναρωτιέμαι
αν και το χαμόγελό σου ήταν δανεικό
και αν ναι
τι να ζητούσες γιά αντάλαγμα
που εγώ ποτέ μου δε κατάλαβα να σου δώσω;
Χειμώνας.
Ο ουρανός όλο και πιό πολύ κατεβαίνει
και κατεβαίνει
και κατεβαίνει
να συναντήσει τη γη
και εγώ ανάμεσα
μικραίνω
κονταίνω
συνθλίβομαι.
Δε θα μπορούσα να σ'αγαπήσω ξανά
όχι, δε θα μπορούσα
τουλάχιστο όχι περισσότερο από μιά κούπα ζεστό καφέ
και δυό τσιγάρα σκέψεις
που αρχίζουν να μουτζουρώνουν
το λευκό χαρτί
και τις λευκές σελίδες της ζωής μου
αλλά
και τι δε θα έδινα
να μπορούσα να γυρίσω πίσω
να σε συναντήσω πρώτη φορά
να σε αγαπήσω από την αρχή
να δώσω πάλι τη μάχη
και ας ξέρω ότι πάλι θα σε ξαναχάσω.
Αυτό που δε κατάλαβες ποτέ
ήταν ότι δεν είχε καμμία σημασία
τι έγινε
ή τι θα γίνοταν αν όλα ήταν διαφορετικά
αυτό που είχε σημασία ήταν οι στιγμές
η κάθε μία ξεχωριστά
και το άθροισμα όλων
όταν είμασταν μόνοι μας
ή μέσα στο πλήθος
είμασταν πάλι μόνοι μας.
Εγώ εσύ και άλλο τίποτα ανάμεσα.
Και τώρα ανάμεσα στο εγώ και στο εσύ έχει μπει το τίποτα.
Τελειώσε ο καφές και τα τσιγάρα.
Μαζί και οι σκέψεις.
Φυσάει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-12-2011