Για ...λόγους ασφαλείας

Δημιουργός: leonidas.martelos, Ν. Θεοδωρόπουλος(Λεωνίδας Μαρτ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα δειλινά τ’ απέραντα
μια πινελιά στα πέρατα
στ’ άγνωστα μέρη
Μας πήραν απ’ το χέρι
τα λόγια που μας δέσανε
κι όλα τ’ άστρα που πέσανε
στο χώμα
δώσαν στις νύχτες χρώμα

Ψηλά, φεγγάρια να κοιτάς
και μ’ όρκους! και για πάντα...
το σ’ αγαπώ, το μ’ αγαπάς
το ‘χαν τ’ αστέρια αβάντα,
κι ούτε ίχνος δειλίας.
Τα λόγια δε φοβήθηκαν!
Τάχα, να ηχογραφήθηκαν;
για ...λόγους ασφαλείας...

Και στης καρδιάς την ύφεση
μαζί μ’ αυτούς φεύγεις και συ
Τρίτη και μεσημέρι....
Σε κράτησα απ’ το χέρι.
Μα ήρθαν, κι όρους μου θέσανε
«κουστούμια» μου φορέσανε
στο ρεύμα
συσσίτιο, το γεύμα...

Ψηλά, φεγγάρια κοίταγες
και μ’ όρκους! και για πάντα...
το σ’ αγαπώ, το ζήταγες
κι είχες τ’ αστέρια αβάντα,
κι ούτε ίχνος δειλίας.
Τα λόγια που φοβήθηκαν!
και δεν ηχογραφήθηκαν
για ...λόγους ασφαλείας...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-01-2012