Απο Παλια Μικρα Φιλια

Δημιουργός: Θεττάλια, Χάρις (Παδιώτου) Παναγοπούλου

Κάθε τραγούδι αναμένει τον συνθέτη του, αλλά σχόλιο ουδέν. Είναι αυτο-επεξηγηματικό.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Από παλιά, μικρά φιλιά στον ήλιο γύρευε
κι' η ζέστη έφθανε ολημερίς και ξαναγύρναγε
ήταν παιδί κι’ οι αγγέλοι γύρω του’ όλο χόρευαν
μ’ άσπρα φτερά κι’ άσπρη καρδιά, μ’ άσπρα που φόραγαν

Τώρα που πέρασε κι αυτή η εφηβεία του
όλα’ είναι μπλε, μπλε είν’ η καρδιά κι’ η τυραννία του
το παρελθόν με το παρόν πουλιά’ ασυνάντευτα
τώρα τα λάθη κι’ οι ντροπές σφιχτ’ αταλάντευτα

Ρεφραίν
Δεν βλέπει το φως πούχει’ η ξενοιασιά
και ξύνει πληγές που δεν έχουν γιατρειά
την πρώτη επαφή με τον ήλιο λησμόνησε
χυμούς τ’ άγριου πόνου για πάντα κοινώνησε

Μάτι θολό κι’ ένα μυαλό τον κόσμο γύριζε
τις ευωδιές, τις μουσικές, την πλάση μύριζε
μα η ζωή τον λοιδωρούσε και τον έσερνε
τα πάνω-κάτω πάντα τού ’φερνε και του έπαιρνε

Δεν βλέπει φως κι η άλλη πλευρά μοιάζει πώς ξέχασε
πάντα ρωτούν πού νάναι τάχα και πού έφθασε
μ’ αυτός που πάντα ως παιδί είχε να ονειρεύεται
με τα παράσιτα τής νύχτας πια μπερδεύεται

Ρεφραίν
Δεν βλέπει το φως πούχει’ η ξενοιασιά
και ξύνει πληγές που δεν έχουν γιατρειά
την πρώτη επαφή με τον ήλιο λησμόνησε
χυμούς τ’ άγριου πόνου για πάντα κοινώνησε


Χάρις Παναγοπούλου * «Θεττάλια» / 17 Δεκεμβρίου 2010
[align=right]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-01-2012