Εσύ

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέσα στα όνειρα σου βρέθηκα,
όπως κι εσύ χίλιες φορές ήρθες σε μένα,
στις πιό αγνές κι ωραίες παραστάσεις.

Πάλι τα μαύρα μάτια με συνέλαβαν
και η χρυσή καρδιά,
η στολισμένη με πολύτιμα, αθάνατα πετράδια.

Δεν ξέρω τι θα γίνει,
ή τι θα καταφέρω ν' αποφύγω.

Θα σου μιλήσω,
με το πιό ευγενικό πρόσωπο
και τον βρυχηθμό, τον πιό βαθύ κι ειλικρινή,
για την ύπαρξη της βυθισμένης σ' έρωτα ζωής,
της δικής μου,
για τ’ ανεξίτηλα χείλη, με τα ολοκάθαρα φιλιά,
τα δικά σου,
που μ’ αγκαλιάζουν σε πολλαπλή ποιότητα
κι ανθρώπιν’ ιδιὀτητα,
της Μόνα Λίζα του Ντα Βίντσι.

Κρίνε με. Ψεύτη και κλέφτη ονόμασε με.
Το σύμπαν μου φωνάζει «σε δικάζω».

Αδιαφορώ. Απ’ τη στιγμή που σ’ είδα,
τέσσερα χρόνια πέρασαν,
και πάνε πέντε.

Κι ακόμα η μορφή σου, και τα λόγια,
και το αίμα της ψυχής σου,
φωτίζουν σαν αστέρια την ζωή μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-01-2012