Ο ζερβοκουτάλας

Δημιουργός: μον@χικος, νικος

το βαζω στα ποδια μολις μυριστω τον εαυτο μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το χνώτο άπλωνε στο τζάμι.
΄Φουντωνε μέσα σου η φωτιά.
Nα διώξεις ήθελες την πλάνη
τον ξένο να φιλέψεις με γροθιά.

Απλωσες τον αφρό στα γένια.
Στο χέρι πήρες το ξυράφι.
Ακόμη μια μερα σένια
στου κατω κόσμου το κιτάπι.

Ο ήχος απ'το καζανάκι
σε έβγαλε απο την ρέμβη
το μπρίκι πανω στο γκαζάκι
κι οχι το χέρι σου που τρέμει.

(Ρ)
κι όχι το χέρι σου που τρέμει
και φτιαχνει ακομη ενα στριφτο.
Κι οχι το χερι σου που τρεμει
και γράφει για το περιττο.

Τα πιατα μες το νεροχυτη
σαν λερωμενα απο παντα
που περιμενουν τον προφητη
να πιασει πρωτα τα σαραντα.

Με αερα γεμισες τη μπακα.
Τα φραγκα τα εκανες αλκοολ.
τα ονειρα πεταξες στη θρακα,
στην τιβι τσεκαρες τα μποφορ.

Ο βηχας απο το κορακι
σε εβγαλε απο την ρεμβη.
ειναι ο πυργος απ' το σκακι
κι οχι το χερι σου που τρεμει

κι οχι το χερι σου που τρεμει
και φτιαχνει ακομη ενα στριφτο
κι οχι το χερι σου που τρεμει
και γράφει για το αμυδρο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-02-2012