Γιατί υπάρχω ;

Δημιουργός: gthepoetc, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε φωτεινή επιγραφή συνέρχομαι τα βράδια,
λάμπει ολόγυρα η ζωή και εγώ δεν κατεβαίνω.
Για τα πυκνά μου σύννεφα πλημμήρισε σκοτάδια,
αδιάφορη η σκέψη μου την μέρα υπομένω.

Κυκλοφορώ αμέριμνος σιγή υποκρισίας,
δίχως να έχω αίσθηση του σήμερα επι γής.
Μεροληπτώ αδιόρθωτα φωνή αδυναμίας,
που περιβάλει ανώριμα σημάδια αποχής.

Κοιτούν οι λέξεις τις απότομες γωνίες,
του διαδρόμου του μυαλού μου σαν περνούν.
Πετούν μπαλόνια φουσκωμένα απιστίες,
που σκάνε άτσαλα εμένα σαν κοιτούν.

Ποτό ευχάριστο η σύνοψη της φύσης,
μα και μορφή ασάλευτη η νιότη της ζωής.
Όταν μικρός σαν ένιωθα φορούσα εξηγήσεις,
τώρα ξαπλώνω άδειος πια με ρούχα προσμονής.

Τα χρόνια πέρασαν τις λύσεις ποιός θα δώσει;
Στο μέγα ερώτημα υπάρχει συνταγή;
Γιατί υπάρχω; Αχ Θεέ μην τελειώσει
τούτο το όνειρο ξανά με φυλακή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-12-2005