Το επόμενο πρωί

Δημιουργός: Tessi, Tessi Chatzοglou

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μοιάζω μ ομπρέλα που την τσάκισ’ η βροχή.
κλείνεις την πόρτα κι ανοίγεις τα φτερά σου
γύρω απ τους ώμους ανεμίζουν τα μαλλιά σου
με σιγουριά εδώ τελειώνεις το «εμείς»

το ξέρω ήδη το πρωί θα σηκωθώ,
θα ναι πικρό, σαν όλα μες στο στόμα
και με αόρατες πληγές σ’ όλο το σώμα
το πανωφόρι της ελπίδας θα φορώ

μέχρι ο χρόνος να γιατρέψει τα "γιατί"
σαν νεκροζώντανος θα πέφτω να κοιμάμαι
θα σε αρνιέμαι, θα παλεύω, θα θυμάμαι..
θα με πληγώνω, ώσπου πια να ξεχαστείς.

και αν δε μπορώ στα πόδια να σταθώ
κουτσή ψυχή, είν η αρχή, μα θα αντέξω
εσύ με κούτσανες να μη μπορώ να τρέξω
κι ούτε για λίγο πάλι μπρος σου να βρεθώ.

Βλέπω μπροστά μου το επόμενο πρωί
σαν το σκουπίδι θα ενοχλεί μέσα στο μάτι
Μα δε φοβάμαι τη σιωπή, ούτε το δάκρυ
θα καθαρίσουν τα συντρίμμια της φυγής.





25/12/11

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-04-2012