Μπαλαρίνα

Δημιουργός: flatliner, Χρήστος Μαρνέζος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μάτια επικίνδυνα ατσάλινα πριόνια
Κόβουν το σώμα μου,το νου και την ψυχή
Τα πριονίδια μου θα κρύψουνε τα χιόνια
Για να σαπίσουν στην επόμενη βροχή

Έχω τσακίσει απ' την μαύρη σου αγαπή
Mε χει μεθύσει μα δεν σώνει το κρασί
Μοιάζει με δύσβατο και κρύο μονοπάτι
Που το ανοίγεις και το κλείνεις μόνο εσύ

Αν δε υπήρχα, θα συνέχιζες να υπάρχεις
Αν δεν υπήρχες, ίσως έσβηνα σαν φως
Όμως υπάρχουμε κι οι δυο και συ τρομάζεις
Είναι αλήθεια, μη ρωτάς γιατι και πως

Μπαίνω σαν κλέφτης στη αυλή σου και τον κήπο
Και περίμενω μηπως πέσουν οι καρποί
Μα οταν απλώνω στα κρυφά να τους αγγίξω
Χαλάζι γίνομαι και όξυνη βροχή

Κοιτα πως στέκεται μπροστά σου η Αθήνα
Σε ομορφαίνει να σε βλέπω μόνο εγώ
Mαυροντυμένη μοιάζει μπαλαρίνα
Βουτάει γελώντας απ τον έκτο στο κενό

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-04-2012