Επέτειος

Δημιουργός: esperia iris, Μάγδα Δούκα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ’ ενός Μαγιού ολάνθιστο λιβάδι
η τύχη σε ξεχώρισε, σ’ έβαλε στο σημάδι
σε μάγεψε η ανατολή μ’ ένα γλυκό της βλέμμα
και έγειρες να κοιμηθείς στο νοτισμένο χώμα

περίτεχνα αρνήθηκα… όλο το γεγονός
ταξίδι είπα έφυγες και πέρασε καιρός
μου λείπει η παρουσία σου, τα νιάτα που καήκαν
κι απ’ το θεό οι ερωτήσεις μου απόκριση δε βρήκαν

καμιά φορά στη βόλτα μου βλέπω και τους γονείς σου
σε ψάχνω με τα μάτια μου και καρτερώ ν’ ακούσω τη φωνή σου
κι αν ξέρω τώρα πια καιρό σπίτι που έχεις χτίσει
ζητάω άφεση που δε θα’ ρθω με λιώνει πάντα η θλίψη

τα χρόνια που σκαλώσανε τα πότισα με δάκρυ
και τους λυγμούς τους χάρισα στο αιώνιο σκοτάδι
σου λέω όμως και αυτό… συγχώρα με καρδιά μου
φέτος μετά από καιρό… ξαναμακραίνω τα μαλλιά μου

τώρα που οι ζωές περάσανε και πιάστηκαν στα δίχτυα
ο θησαυρός μας σκούριασε και μείνανε τα φύκια
εφύλαξα στο λογισμό λόγια… εικόνες… παραλίες
που όμορφα στοιβάχτηκαν σε κίτρινες, παλιές φωτογραφίες

κι ένα χαμόγελο έμεινε στο χρόνο παγωμένο
να λέει ακόμα είμαι εδώ… με τη σωστή σειρά εγώ σε περιμένω
κι αν τότε αρνήθηκα πεισματικά να σ’ αποχαιρετίσω
όταν θα έρθει η στιγμή… με ένα γεια χαρά… θα σε προϋπαντήσω


Μάγδα Δούκα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-05-2012