Οι κήποι του Γιού

Δημιουργός: jenny

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι κήποι του Γιού ή μερικοί χορεύουν ακόμα
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Οι κήποι του Γιού ,της δυναστείας Μίγκ σχηματίζουν ένα μεγάλο πάρκο και βρίσκονται στην Σαγκάη, Με τα έξι πηγάδια τους ,που χωρίζουν το πάρκο σε έξι σκηνικά τοπία και με την μεγάλη ποικιλία λουλουδιών και φυτών είναι το καλύτερο δείγμα της κινέζικης αισθητικής των εξωτερικών χώρων Ανήκουν στα αξιοθέατα που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείς όταν φτάνεις στην Σαγκάη. Θα το συνδυάσεις με την βόλτα στο παζάρι και την δοκιμή κάποιων λιχουδιών σε ένα από τα πολλά φαγάδικα της περιοχής. Άλλωστε στην Κίνα το φαί και η κατανάλωση του αποτελούν μία απόλαυση και συνάμα το κυριότερο στοιχείο της καθημερινότητας.
Πριν να μπούμε στο πάρκο αντικρίσαμε ένα ευχάριστο γκρουπ υπερηλίκων ,άνδρες και γυναίκες, που σε αργό αλλά σωστό ρυθμό στριφογύριζαν και χόρευαν μπροστά στο κόσμο. Οι χορευτές στροβιλίζονταν με φόντο την σάμπα, μιας ξενόφερτης μουσικής .Οι απαλές και αρμονικές κινήσεις αλλά κυρίως τα χαμόγελά τους σε πείθανε για το πόσο ευχάριστη γυμναστική ήταν για αυτούς. Η κινέζικη σοφία τονίζει τα ευεργετικά αποτελέσματα ,για την υγεία μας, εφαρμογής της καθημερινής γυμναστικής και κυρίως το ΄΄μοίρασμα΄΄ ανάμεσα στους ανθρώπους της θετικής ενέργειας με το απλό άγγιγμα δύο ανθρώπων μας .Κάτι που εμείς κάνουμε περιστασιακά(σε γάμους και πανηγύρια) στους κινέζους είναι καθημερινότητα. Αναρωτηθήκαμε αν αυτή η πρωινή ενασχόληση θα ήταν αποτελεσματική στην Ελλάδα. Αν αντί για πρωινή γυμναστική, στους χώρους του σπιτιού η του γυμναστηρίου θα ήταν τόσο αποτελεσματική για τον ταλαιπωρημένο ψυχισμό των ελλήνων.
Η βόλτα μας στο πάρκο ήταν ευχάριστη. Θαυμάσαμε τις πολλές λιμνούλες, με τις γέφυρές τους και φωτογραφήσαμε τα κίτρινα και τα κόκκινα ψαράκια που κολυμπούσαν αδιάφορα στα νερά τους. Θα ήταν υπέροχη όμως αποδείχτηκε κουραστική λόγω κοσμοπλημύρας. Δεν πρόσφερε χαλάρωση και γαλήνη αλλά άγχος μην χάσουμε κάποιον της παρέας και εκνευρισμό λόγω γρήγορου βηματισμού δίκην παρέλασης αφού χιλιάδες κινέζοι και ξένοι τουρίστες θέλανε να δουν ,να φωτογραφηθούν και να θαυμάσουνε την ομορφιά του πάρκου. Σε κάποια γωνία αντικρίσαμε ένα πέτρινο λιοντάρι που είχε στο στόμα του μία στρογγυλή μπάλα .Όλοι περίμεναν στην σειρά για να την αγγίξουν με την ελπίδα ότι η θεά Τύχη θα τους ευνοήσει και μία ευχή τους θα πραγματοποιηθεί. Πόσο μεγάλη ανάγκη έχουμε ,μέσα μας, να εναποθέσουμε τις ελπίδες και τους αγώνες μας σε ένα θεό ή μία αμφίβολης αποτελεσματικότητας χειρονομία;
Βγαίνοντας ,από το πάρκο τρελαμένοι από τις διάφορες μυρωδιές μπήκαμε στα σοκάκια του παζαριού. Εκατοντάδες είδη γλυκίσματος και φυσικά οι ψησταριές με μία μεγάλη ποικιλία εδεσμάτων (μαγειρεύουν ότι πετάει και ότι περπατάει) τραβάει όλους τους τουρίστες. Εντυπωσιάστηκα όταν είδα σε καλαμάκια ζωντανούς σκορπιούς δίπλα σε άλλα έντομα κα μικρά ζωάκια έτοιμα προς ψήσιμο σε καυτό λάδι .Είχαν μεγάλη ζήτηση και κατανάλωση. Είμαι σίγουρη ότι ήταν κάτι εξαιρετικό, για τα γούστα των κινέζων αλλά δεν μπόρεσα να το καταναλώσω. Σίγουρα οι κινέζοι ξέρουν κάτι που εμείς δεν ξέρουμε .Ίσως αν θα αλλάξουν πολύ οι συνθήκες στην Ελλάδα να φτάσουμε και εμείς να φάμε κατσαρίδες και σκουλήκια.
Η τελευταία εικόνα από του κήπους του Γιου ήταν ο χορός των υπερηλίκων και τα χαμόγελά τους. Η φιλοσοφία τους και οι γνώσεις του ταοϊσμού και του Κομφούκιου πλαισιώνουν αρμονικά αυτήν την γυμναστική βοηθώντας τους να αντέξουν τα βάσανα της καθημερινότητας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-05-2012