Ομορφο Ονειρο

Δημιουργός: Τίτος Ζώης, Τίτος Ζώης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έλα βρε φίλε, εσύ στήριγμά μου;
Πέρασες χρόνια, πολλά μακριά μου.
Να έρχεσαι πίσω, στον ύπνο μου είδα.
Να διώχνεις μιζέρια να φέρνεις ελπίδα.
Μαζί σου να έχεις, κι’ άλλους παρέα,
το γέλιο να φέρνει και να ‘ναι ωραία.
Μαζί μου να στήνεις, τρικούβερτο γλέντι,
και πέρα να διώχνεις, ότι πικραίνει.
Ήρθανε κι’ άλλοι, με φωνές και τραγούδια.
Αγκαλιές τώρα ανοίξαν, γεμίσαν λουλούδια.
Γίναμ’ αδέλφια, χωρίς πια διχόνοια.
Διαφορές τώρα φύγαν, είχαμ’ ομόνοια
Κι’ ερχόταν ακόμα, απ’ όλα τα μέρη,
δίχως ο ένας τον άλλο να ξέρει.
Πιανόμασταν λέει, μαζί χέρι-χέρι,
και διώχναμε μαύρα, που στήναν καρτέρι.
Μαζευτήκαν χιλιάδες, πιαστήκαν στους ώμους.
Γενήκαν ποτάμι, που ξεχύθει στους δρόμους.
Παρασύροντας βρώμα-σκουπίδια κι’ όλη τη λέρα.
και καθάρισε ο τόπος από μεγάλη χολέρα
Φύσηξε μπάτης και έδιωξε πέρα,
μούχλα ομίχλη, και δυσοσμία,
και ότι ακόμα μας χαλούσε τη μέρα,
τα πνευμόνια γεμίσαν καθάριο αέρα.
Το φουσκωμένο ποτάμι, στ’ ανάκτορα μπήκε,
έδιωξε αφέντες, τυράννους και γλείφτες.
Και μια κοινωνία, εφτιάχτει πια νέα
Κι’ όλοι αμειβόταν και πληρώναν δικαία.
Δεν υπήρχαν λαμόγια, μα ούτε και ψεύτες
Στα μπουντρούμια πια μπήκαν, όλοι οι κλέφτες.
Η αγάπη κατέκτησε τώρα νίκη μεγάλη,
στην πατρίδα εδραιώθει το δίκιο και πάλι.
Δεν είχαμε λέει, να χωρίσουμε κάτι,
κανένας δεν βάζει τον άλλο στο μάτι.
Δεν είχαμε χρέη, δεν πληρώναμε τόκο.
Κι’ δυνάστες αφήσαν τον άγιο τον τόπο.
Τσακίσαμε τώρα, δεσμά κι’ αλυσίδες,
και γέμισε η χώρα, χαρές κι’ ελπίδες.
Κι’ ελεύθεροι τώρα, μ’ εμπειρία και γνώση,
δεν αφήναμε άλλον εμάς να προδώσει.
Και δουλεύαμε όλοι, με όρεξη άλλη,
η πατρίδα να γίνει σπουδαία και πάλι.

Ξημέρωσε όμως, το ρολόι κτυπάει,
και όνειρο ήταν, τούτο και πάει.

Τίτος Ζώης.
( Κατοχυρωμένα Πνευματικά Δικαιώματα Σε Συμβολαιογράφο).

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-06-2012