Ψυχή μου στέγνωσες

Δημιουργός: Καραμελομένος_Χιμπανζτής

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Tα χρόνια πέρασαν σαν μία μπόρα,
και οι μέρες κάθισαν σαν τις ψιχάλες,
βρέξαν το χώμα μου για λίγη ώρα,
και αυτό διψά να έρθουν και άλλες.

Ψυχή μου στέγνωσες, και ο νους σαλεύει,
τα χέρια άπλωσε για να πλυθεί,
μέσα στην έρημο νερό γυρεύει,
από μια όαση, ν'αναδυθεί.

Δυο χείλια αιώνια, μένουν ξερά,
να πουν για αγάπη πια δεν μπορούνε,
μοιάζουν με πέτρα, δίχως καρδιά,
ξανά θα ζήσουν, σαν σε γευτούνε.

Βρέξε το σώμα μου σαν καταιγίδα,
με όσα ονειρεύτηκες για μας τους δυο,
και άσε τη θύμηση να με τυλίξει,
στη θάλασσά της να κολυμπώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-06-2012