Φονιάδες

Δημιουργός: kantadoros, Ο Ντέλης που δε μιλά ποτέ

et preterea censeo carthago delenda est - https://imagizer.imageshack.us/v2/600x448q90/10/h9hx.jpg

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αν σε κάποιον πρέπει θάνατος, μπορώ να τον σκοτώσω ξεχνώντας τον.
Όχι όμως πριν πάρω πίσω ότι μου άρπαξε.

Φονιάδες

Τους είδα ξάφνου να σκοτώνουν τους ανθρώπους
φορώντας μάσκα την ανθρώπινη θωριά τους
έρπανε λέει πάνω στους χρόνους και τους τόπους
κι οι εργάτες πάντ’ αγκαλιασμένοι τη δουλειά τους.

Μάτια θαμπά π’ όλο χαράματα ξυπνάνε
είδαν να μπαίνουν μες στα σπίτι’ από τους τοίχους
σάπια τα δόντια, μας φωνάζαν πως πεινάνε
παίρναν ζωές, κλέβαν εικόνες, σβήναν ήχους.

Είδα που σκότωσαν του γείτονα τις μέρες
είδα να κλέβουν της γειτόνισσας το γέλιο
τους δούλους είδα μες στις γυάλινες φοβέρες
είδα να βγάζουνε μαχαίρι απ’ το ευαγγέλιο.

Κι έναν τροχό με βρικολάκους γαντζωμένους
που να πασχίζουν να τους στρέψει προς τα πάνω
μυριάδες γύρω του τυφλούς απελπισμένους
να προσκυνούν αυτόν που λεν «αμερικάνο».

Είδα και να ‘ρχονται οι άγγελοι του τέλους
ξύλα κραδαίνοντας κι οργή στη γειτονιά μας
είδα το θάνατο να στρέφετ’ επιτέλους
σ’ αυτούς που βάρβαρα σκοτώνουν τα όνειρά μας.

Ζ.Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-06-2012