είναι που πρέπει με τ' αθώο σου το αίμα

Δημιουργός: giannis0911, X.Ι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Comic Sans Ms]σε κάποιων δρόμων τις αβάσταχτες στιγμές
κάπου ανάμεσα στο σήμερα στο χτες
μένω μετέωρος, το βήμα μου διχάζω
ζωή μου ολόκληρη απόψε σε δικάζω

(καθώς φωνάζουν δίχως οίκτο οι καιροί
πως θα ‘ναι η μοίρα η δικιά μου ορφανή
και πρέπει λέει να βαδίζει δίχως ταίρι
αφού το χέρι μου δεν όπλισε μαχαίρι

στεγνός λαιμός και η φωνή δεμένη κόμπος
μια ξενιτιά ο κόσμος όλος και ο τόπος
κομψά χαμόγελα τριγύρω μου και τρόποι
έχουν οι μάσκες που φοράνε οι ανθρώποι

σκότωσε κλέψε,σου φωνάζουν, να ακούς
μήπως και γίνεις ένα πράμα με αυτούς
για να μην μοιάζεις των καιρών παραφωνία
και τους χαλάσεις του θανάτου την αργία)

τον εαυτό μου προσπαθώντας ν’ αθωώσω
πόσες φορές θα πρέπει ακόμα να σκοτώσω;
-είναι που πρέπει μες τ’ αθώο σου το αίμα
(λέει η φωνή)
να πνίγεις μέσα του, το κάθε δούρειο ψέμα [/font]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-06-2012