Βυθιστηκα κι αποψε στα γιατι

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βυθιστηκα κι αποψε στα γιατι
στο σπιτι αυτο με τη σιωπη
και τα σβηαμενα φωτα
στου καημου ταχα με σερνουνε τα χνωτα
κι απ τα φευγατα τωρινα
ολο γυριζω πισω στα παλια

Θελω να ξεφυγω απ τη κολαση να βγω
μα δεν βρισκω ισκιο και νερο
παρα στον ουρανο σου μονο
και παω εκει, εκει που σ ανταμωνω
δεν περιμενω πια τη γηινη μου μοιρα
ειναι βαρια στο χωμα η αρμυρα

Μπρος το κατωφλι της χαρας
ακουω τη σιωπη της μοναξιας
και μεσα δεν μπορω να φτασω
μια χαραμαδα φως γυρευω να περασω
απο τις γκριζες μου εποχες
στα χαραγμενα συνορα του χθες

Της λησμονιας η απονια
στον καημο δανειζει τα κλειδια
και κτιζει μονοπατια
να τριγυρναει μες στη ψυχη
με αιμα να ποτιζει τη πληγη
με δακρυ να κενταει τα ματια

Αγαπη ησουν εισαι στη ζωη μου μια
κι εγινες νοσταλγια
που αυριο θ αναστηθει
στη ριμαγμενη μου παγιδα
και στη νιοτη μου που εχει πια χαθει

Με του ποθου το πιο ωριμο προζυμη
σε πλαθει τωρα η μνημη
και σ ανεβαζει στα θαυματα του κοσμου
μερες σε περιμενουν χρυσες
νυχτες της φαντασιας εκσταστικες
κι ο κοσμος ο δικος μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-10-2012