Ένα χαμόγελο για τον θάνατο

Δημιουργός: Νίκος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είπες φοβάσαι το θάνατο, λυπάσαι για το τέλος
κι η σκέψη αυτή σε βασανίζει για όσα δεν θα δείς, γι αυτά που δεν θα ζήσεις..
Χαμήλωσε…
Μην ξοδιάζεις αυτό που θα σου λείπει αύριο
Μην τρέχεις να διαβείς μέσα από την κάθε στιγμή για να τις προλάβεις όλες
έτσι δεν θα αισθανθείς πραγματικά καμία, θα σου ξεφύγουν άδειες
το μόνο που θα καταφέρεις να τρέξει ο χρόνος πιο γρήγορα για σένα
και να ' ναι η πληγή και το κενό μεγαλύτερο..
Σκέψου……
Όχι με οδηγό και παντιέρα το όμορφο και απόλυτο "εγώ" που ζητά τα πάντα
η χαρά και τα δώρα της ζωής κρύβονται παντού
δεν έχεις παρα να τα εκτιμήσεις σαν τέτοια και να τα ζήσεις έτσι
ένα αστέρι κι εσύ στον ουρανό, μην χλωμιάζεις γιατι κάποτε θα σβήσεις,
φώτιζε, σημάδεψε το χρόνο σου, ζήσε τις στιγμές σου
όλοι θα 'θελαν να γίνουν ήλιοι, μα έτσι βρίζουν αυτό που είναι και το μικραίνουν
Κι άλλωστε τι θα ήταν πραγματικά ο ήλιος, αν ήταν μόνος του ;
Όλα αυτά τα μικρά και μεγάλα αστέρια, τα άπειρα, είναι το κόσμημα
όλα αυτά που πεθαίνουν και ξαναγεννιούνται είναι η ζωή και η αρμονία και η ομορφιά.
κι όλα αυτά μαζί κάποτε θα γεννήσουν νέους ήλιους, νέους γαλαξίες
Αφουγκράσου………
Ποθείς αυτό που δεν είσαι κι αυτό που φοβάσαι ότι δεν θα γίνεις ποτέ
Ξεχνάς να χαρείς γι αυτό που πραγματικά είσαι και βιάζεσαι στη σκέψη
Αφέσου στην ώρα, ζήσε την απόλυτα κι άσε να γεννηθεί ότι έρθει
Θέλεις να πετάξεις σ' ένα κόσμο μόνο για σένα να νοιώσεις αθανασία
Μα κι εκεί δεν θα νοιώσεις ευτυχία, δεν θα μοιράζεσαι
Αγάπησε τον καιρό σου, χαμογέλα, νοιώσε..
Όταν έρθει η στιγμή που θα χαμογελάς στην ιδέα του θανάτου
να ξέρεις θα έχεις κερδίσει τη μάχη με το εγώ σου .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-04-2004